manastira.Do njega se dolazi putem Ležimir - Vizić i skrene kod oznake na levo dole. Ide se oko
2-3 km i skreće levo na jedini sporedan put. Put je loš ali kratak. Ili se dođe iz pravca Divoša i skrene
desno.Manastirska crkva je posvećena Svetom Savi i njegovom ocu Stefanu Nemanji (Sv. Simeon)
rodonačelniku loze Nemanjića.Manastir je podigao srpski despot Stefan Štiljanović 1520 godine.
Pominje se u rukopisnom mineju iz 1569 god. koji se danas čuva u manastiru Svete Trojice kod Čačka.
Jeromonah Mojsej piše u zapisima da su manastir Kuveždin i Petkovica trebali biti srušeni od strane
Sinan Bega ali je plaćanjem velike godišnje sume novca to sprečeno. U njemu su boravili monasi iz
manastira Vinče i Slanci kraj Beograda. Tada su sa sobom, bežeći pred Turcima doneli brojne
dragocenosti izmedju ostalog knjige, mineje iz 1581 god,srebrnu kadionicu iz 1654 god. kao i čašu
koljivaču iz 1559 god. koju je ruski car Ivan IV Grozni darivao manastiru Mileševa. Godine 1744 patrijarh
Arsenije IV Šakabenta pokušava da Kuveždin i Divšu ustupi kao metoh manastiru Hilandar
ali biva osujećen. Stara manastirska crkva je propala, pa je početkom 19 veka počela obnova.
Nov zvonik podignut je 1803 god.Tokom 1810 izgrađeni su novi konaci koji okružuju crkvu sa
tri strane dok je sa četvrte podignut zaštitni zid.1815 god. sagrađena je nova crkva pod
baroknim uticajem. Kapela na manastirskom groblju podignuta je 1788 god.Crkva je živopisana
1853 god od strane Pavla Simića sa scenama iz života Sv.Save i Sv.Simeona. Oslikao je i ikonostas
sa 46 ikona od kojih je sačuvano samo 20. Stari ikonostas iz 1772.god.koji je radio Janko Holkozović
sačuvan je tako što je prenet u crkvu u Opatovcu gde se i danas nalazi. Na litografiji M.Troha iz 1837/41
god. manastir deluje kao dvorac okružen predivnim parkom i zelenilom. I danas, iako je u ruševinama
nazire se njegova pređašnja lepota. Za vreme II svetskog rata manastir je teško stradao.
Ostale su samo ruševine. Danas su radovi u toku. Uredjen je konak sa velikom trpezarijom.
Obnavlja se kupola i barokni zvonik a potom i cela crkva. Nadamo se da će uskoro da dobije svoj
stari izgled.Manastir je zvanično muški. Ima jednog monaha trenutno dok je u izgradnji i nije aktivan.
Zahvaljujemo se Nenadu Glišiću na novim slikama
