Sretenju Isusa Hrista. Po predanju nastao je tako što je sa vrha Ovčara bačena kruna i tamo gde je pala
tu se gradila crkva. Po tome se i brdo iznad manastira naziva Koronjsko brdo. Prvi pisani
dokument o manastiru datira iz 1571 god. Za vreme velike seobe Srba pod Arsenijem
Čarnojevičem manastir je opustošen i dugo je bio napušten. Prvu obnovu manastira uradio je
monah Nikifor 1818 god.gde je i sahranjen 1853 god. kao veliki obnovitelj i ktitor manastira.
Ikone u crkvi su relativno očuvane. Jedinstven je i zidani ikonostas koji se ne može naći ni u jednoj
crkvi u okolini a i u drugim veoma retko. U novije vreme dogradjena je kapela i novi konak.
Manastirska crkva je podignuta kao jednobrodna građevina, sa dubokom, spolja petostranom
oltarskom apsidom, plitkim pravougaonim pevnicama i pripratom gotovo kvadratne osnove,
nad kojom je podignuta kula-zvonara. Zasvedena je poluobličasto, sa slepom kalotom nad pripratom.
Fasadna dekoracija svedena je na kameni sokl i blago profilisan krovni venac. Donje partije naosa,
oltarske apside i zidane oltarske pregrade, kao i mermerna amvonska rozeta u obliku šestokrake zvezde, sa
bordurom od srcolikih listova bršljana, datuju sretenjski hram na kraj 16. veka.Manastir je ženski sa 17 sestara i aktivan je.
