Manastir Divostin sa crkvom Blagovestima

Manastir Divostin – Istorija, Značaj i Značajne Informacije

Manastir Divostin, smešten u istoimenom naselju, šest kilometara jugoistočno od Kraljeva, predstavlja jedno od najlepših i najpoštovanijih pravoslavnih svetilišta u Šumadiji. Sa bogatom istorijom koja se proteže kroz vekove, ovaj manastir je i danas duhovni centar, poznat po svojim lekovitim izvorima i kulturno-istorijskom značaju.

Istorija Manastira Divostin

Blagoveštenski hram Manastira Divostin je podignut 1974. godine, i to na mestu gde su se u prošlosti već nalazile manastirske crkve. Od svoga osnivanja bio je ženski manastir, zbog čega je i nazvan Divostin (dijevin stan).

Manastir Divostin ima duboke korene u prošlim vekovima, sa verovanjima da je osnovan još u vreme Vizantijskog carstva. Da je ovo mesto zbog povoljnog komunikacijskog položaja, od davnina bilo živo, svedoče arheološki ostaci neolitskog i rimskog naselja. Prvi put obnovljen je u vreme despota Stefana Lazarevića, na početku 15. veka.

O životu Manastira od 15. do 18 veka sačuvano je malo istorijskih podataka, jedino se pominje u svedočanstvima na početku 18 veka. Nesumnjivo je bio u tesnoj vezi sa susednim manastirom Dračom, čiji će metoh biti kasnije.

Pustošenje manastira Divostin tokom rata

Iako se o životu manastira sve do XVIII veka ne zna mnogo, postoji verovanje da su ovde u prošlosti postojali značajni događaji. Tokom rata sa Austrijancima 1739. godine, manastir je uništen, a kasnije je izgubio svoj manastirski status. U XVIII veku, postao je metoh manastira Drača, a restauraciju manastira inicirali su monasi iz ovog susednog manastira 1873. godine.

Iako je crkva koja je obnovljena 1873. godine bila skromnih dimenzija i nije bila u dobrom stanju, ona je bila središte duhovnog života do 1969. godine, kada je poslednja liturgija služena pre nego što je crkva srušena. Sa dolaskom nove crkve 1974. godine, manastir je doživeo svoj pravi preporod.

Obnova i manastir Divostin Danas

Podstrek za obnovu svetinje u Divostinu dalo je monaštvo manastira Drače i gradnja je potrajala sve do 1873. godine. 1958. crkva je pretvorena u manastir posvećena Sv. caru Konstantinu i Sv. carici Jeleni a srušena je 1969. Nova crkva je podignuta 30. maja 1974. godine a osveštao ju je Episkop Šumadijski Valerijan. Od 1994. do 2002. godine pod okriljem manastira je bio Dom za decu bez roditelja, devojčice i ratnu siročad.

Naknadna obnova manastira počela je u sedamdesetim godinama XX veka, kada je, prema projektu arhitekte Dragomira Tadića, podignuta nova crkva. Hram u obliku triikonhosa, posvećen Blagovestima, osvećen je 30. maja 1974. godine.

Iako je nova crkva izgrađena na temeljima starog manastira, ona je postala simbol novog života i nade za manastir Divostin. Kroz godine, manastir je često bio obnovljen, a poslednji radovi na živopisima izvedeni su 1978. i 1979. godine, kada je manastir dobio i današnji vizuelni izgled.

Živopis manastira, u velikoj meri posvećen Bogorodici i svetiteljima, delo je jermonaha Danila Marunića i Momiira Kneževića. Poseban deo manastirskog nasleđa su prestoni ikone koje su radile monahinje Jefimija iz manastira Drač.

Ovaj manastir se takođe ponosi portretom kralja Milana Obrenovića (1854–1901), postavljenim iznad izvora Svete vode, koji je, prema verovanjima naroda, isceljujući. Portret je naslikao poznati Srpski vajar Simeon Roksandić.

Značaj i Duhovni Aspekt Manastira

Jedan od ključnih razloga zbog kojih je manastir Divostin tako poštovan u ovom delu Srbije je verovanje naroda, da je kod manastira pogreben jedan Srpski svetitelj i da je izvor, poznat u narodu kao Svetinja, celiteljnij.

Ovaj izvor je izuzetno cenjen, a veruje se da ima lekovita svojstva, što ga čini mestom koje je godišnje posvećeno mnogim vernicima iz svih krajeva. Posetioci dolaze ne samo iz Šumadije, već i iz drugih delova Srbije, nadajući se da će se izlečiti ili dobiti duhovnu utjehu.

Manastir Divostin je, osim toga, bio domaćin mnogim duhovnim skupovima i okupljanjima. Između dva svetska rata, ovde su se održavali mnogi bogoslovski skupovi, o kojima je pisao i sveti vladika Nikolaj Žički u knjizi Divan, potvrđujući značaj ovog svetilišta kao centra duhovnog života u ovom delu zemlje.

Manastir Divostin kao Centar Pomoći

U periodu od 1994. do 2002. godine, manastir Divostin bio je i dom za decu ratnih veterana, gde su boravile devojčice iz Republike Srpske. Ova svetinja ne samo da pruža duhovnu pomoć, već je i dom za one kojima je to bilo najpotrebnije u vremenima velike nesreće.

Duhovna snaga manastira Divostin ogleda se i u njegovoj svakodnevnoj aktivnosti i miru koji pruža posetiocima. Okruženje, sa šumskim zelenilom i duhovnim smirenjem, čini da svaki posetilac oseća prisustvo Božje blizine. Mnogi kažu da manastir ima gotovo „nevidljivu“ povezanost sa okolinom, čineći ga idealnim mestom za molitvu, meditaciju i mir.

Zaključak

Manastir Divostin, sa svojim dubokim istorijskim, kulturnim i duhovnim nasleđem, predstavlja pravi biser Šumadije. Njegova istorija, počevši od srednjeg veka pa sve do današnjih dana, govori o snazi oporavka, duhovne snage i značaja koji ima za verujući narod.

Čudo koje pruža izvor Svete vode, kao i bogatstvo manastirskih fresaka i ikona, čine ga nezaobilaznim mestom za sve one koji traže duhovno isceljenje i mir.

Poseta manastiru Divostinu je ne samo duhovno putovanje, već i prilika da se uživa u njegovoj tišini, lepoti i povesti kroz vekove. Bez obzira na to da li tražite mir ili verujete u čuda koja se dešavaju oko ovog svetog mesta, Divostin će vam pružiti verodostojan susret sa Božjom prisutnošću.